دکتر محمدرضامقدسی مشاور عالی ماموریت ملی تاب آوری بر این باور است حمایت روان‌شناختی در بحران یعنی فرآیند مراقبت عاطفی و روانی از افراد آسیب‌دیده برای کمک به بازیابی آرامش، امید و توان تصمیم‌گیری در شرایط سخت زندگی.

حمایت‌های روان‌شناختی در بحران به مجموعه‌ای از اقدامات، مداخلات و خدمات روانی و اجتماعی گفته می‌شود که با هدف کاهش فشار روانی، بازگرداندن تعادل عاطفی و تقویت احساس امنیت و کنترل فرد در زمان مواجهه با حوادث استرس‌زا، آسیب‌زا یا بحران‌های زندگی ارائه می‌شوند.
به گزارش میگنا رسانه سلامت روان ایران وقتی فرد یا گروهی دچار بحران می‌شود — مانند از دست دادن عزیز، بلایای طبیعی، طلاق، شکست عاطفی، بیماری شدید یا بحران‌های اجتماعی — سیستم روانی او دچار آشفتگی می‌شود. در چنین شرایطی، حمایت‌های روان‌شناختی به او کمک می‌کند تا احساس سردرگمی، اضطراب، ترس یا ناامیدی را کاهش دهد، بتواند تصمیم‌های منطقی بگیرد و به تدریج تعادل روانی و عملکرد طبیعی خود را بازیابد.
این حمایت‌ها ممکن است از سوی روان‌شناسان، مشاوران، مددکاران اجتماعی، خانواده، دوستان یا گروه‌های حمایتی ارائه شوند و شامل اقداماتی مانند گوش دادن فعال، اطمینان‌بخشی، آموزش مهارت‌های مقابله، تقویت منابع درونی، افزایش امید و بازسازی احساس کنترل فرد بر زندگی است.
از دیدگاه علمی، هدف اصلی حمایت روان‌شناختی در بحران، جلوگیری از بروز یا تشدید اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب یا استرس پس از سانحه (PTSD) است. در واقع، این حمایت‌ها نخستین گام در مسیر مداخله بحران به شمار می‌روند و به فرد کمک می‌کنند تا از حالت شوک و ناتوانی خارج شود و به سازگاری مؤثر با شرایط جدید برسد.

حمایت‌های روانشناختی در بحران به مجموعه اقداماتی گفته می‌شود که با هدف کاهش آسیب‌های روحی، تقویت توان مقابله‌ای و بازگرداندن تعادل روانی افراد یا جوامع آسیب‌دیده صورت می‌گیرد. این اقدامات به‌ویژه در شرایطی مانند بلایای طبیعی، جنگ‌ها، حوادث صنعتی، همه‌گیری‌ها و بحران‌های اجتماعی اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند.